Skip to main content

Re Generacija na Rights Reporter Foundation Video Advocacy treningu


Izveštaj sa Rights Reporter Foundation Video Advocacy treninga, Budimpešta, novembar 2018

Ovog novembra, RRF organizovao je još jedan video advocacy trening u Budimpešti. Tokom pet dana treninga, učesnici iz Mađarske, Estonije, Belorusije, Češke, Poljske, Rumunije, Bosne i Hercegovine, Crne Gore i Srbije učili su šta je video advocacy i na koji način mogu koristiti video u svojim kampanjama. Praktični deo treninga fokusirao se na snimanje i montiranje, a poslednjeg dana, učesnici su imali predavanje i radionicu o saradnji s medijima i distribuciji svojih filmova.

Tokom prvog dana, Ištvan Gabor Takač i Piter Sorosi su pričali o tome šta je zapravo video advocacy, kako koristiti snimke u kampanjama, a videli smo i par primera njihovog dosadašnjeg rada, nakon čega smo prošli kroz tehničke aspekte, kako snimanja, tako i intervjuisanja. Kasnije, učesnici su podeljeni u četiri grupe, a drugog dana treninga poslati su na četiri različite lokacije kako bi počeli sa snimanjem. Jedna grupa snimala je centar za beskućnike, druga grupa jedan od poslednjih programa zamene igala, treća grupa išla je u Romsko naselje, dok je četvrta posetila rehabilitacioni centar.

Kao predstavnik Re Generacije bio sam u grupi koja je posetila Megalo, rehabilitacioni centar čiji su klijenti uglavnom izbačeni iz škole zbog konzumacije ili distribucije droge, mada je centar otvoren za sve koji žele da učestvuju u aktivnostima koje ovo fenomenalno mesto nudi. Kada neko kaže rehybilitacioni centar, odnosno centar za odvikavanje, prva slika koja se u glavi javlja uglavnom je bolnički ambijent.. Megalo je sve samo ne to – klijenti su slobodni da u programu učestvuju u meri u kojoj oni to žele, i u svakom momentu mogu prestati da dolaze. Klijentima su na raspolaganju mnogobrojne aktivnosti, od sporta i umetnosti, preko zajedničkih izleta u prirodu okoline Budimpešte, do muzikoterapije i časova kuvanja.
Tim ovog centra čine socijalni radnici, psiholozi, psihijatri i volonteri koji klijentima nude kako grupnu, tako i individualno psihoterapiju, a jedan od najbitnijih programa koji centar nudi jesu upravo časovi, kako bi klijenti uspeli da dobiju diplomu srednjoškolskog obrazovanja. Tokom umetničkih radionica, klijenti su oslikavali zidove, ali i pravili najrazličitije dekoracije za prostor. Učestvovanjem u uređivanju prostora u kom provode dosta vremena, prostor postaje bliskiji i u njemu se, kako Džulija, jenda od volonterki kaže, osećaju sigurno i doživljavaju kao drugu kuću.
Sledeća dva dana bila su posvećena montaži. Ištvan nam je objasnio osnove softvera za montiranje i počeli smo s radom na snimcima napravljenim prethodnih dana. Petog dana treninga, Piter je govorio o distribuciji filmova i saradnji s medijima, što je bilo veoma korisno i zabavno. Kasnije smo imali radionicu u parovima u toku kojr smo bili reporteri, odnosno sagovornici kako bismo vežbali način na koji se možemo nositi s potencijalno neprijatnim pitanjima, ali i kako da na najbolji način prenesemo svoju poruku gledaocima. Nakon radionice, gledali smo i analizirali neke od intervjua, razgovarali o dobrim i lošim stranama svakog.  Pred kraj dana, gledali smo neke filmove nastale u toku treninga i pričali o budućim planovima koji se odnose na primenjivanje znanja stečenog na treningu.


Ovo je bio veoma zabavan i korisan trening u toku kog smo prošli kroz sve faze video produkcije, imali priliku da snimamo na zabavnim lokacijama i pričamo s ljudima koji rade fenomenalan i bitan posao. Direktna primena naučenog i sama šitina treninga, po meni su bile njegove najveće snage. Tome svemu dodajte super društvo i atmosferu, kao i odlične organizatore - šta vam više treba?

Stefan Pejić 

Comments

Popular posts from this blog

I Know What I Did Last Year: “My Summer of PEP”

Read the story of Bojan Arsenijević’s (NGO Re Generation, Serbia) influencing experience about taking PEP, or post-exposure prophylaxis, which represents a combination of antiretroviral drugs that minimises the possibility of infection after accidental exposure to a potentially infectious material. Another 1st of December went by, one of just a few days during the year when you can read or hear a story about HIV in Serbia. Every year on this day, data from the Institute of Public Health is released, with this year’s reporting 105 new cases, with a total of 3585 patients that have been affected since the onset of the epidemic in 1985, of which 1884 have AIDS. I am finally using this opportunity to write the article that has been on my mind for more than a year. Ever since the onset of the HIV epidemic in the early 1980s, people living with HIV have faced various stigmas, including problems, accusations, and rejections, even by professionals from different institutions and NG